Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009

...Ένα Αντίο...




Σε παραδίνω στα δεσμά της λήθης...
Φύγε μακριά απο τη σκιά και το πόνο το δικό μου

Δε μένει τίποτα για να ζήσουμε μαζί...


Είσαι ελεύθερος να πλέεις σε πελάγη φωτός

Γιατί η δική μου η καρδιά είναι γεμάτη εγωισμό
Πέτα ψηλά, πουλί ονειρικό...χάσου στο όμορφο άγνωστο

Μα να' χεις πάντα κατά νου πως ένα κομμάτι μου

Θα συντροφεύει πάντα το παθιασμένο σου μυαλό...


Αντίο καπετάνιε της μοναδικής ψυχής...
...
Πέτα και για μένα ένα βότσαλο στο σύμπαν της σιγής...

Δεν υπάρχουν σχόλια: