Η Κόρη του Χάους
Σουτ! Μη μιλήσεις…
Ότι και να πεις πλέον θα ναι λίγο
Μηδαμινό για τη γιγαντιαία απληστία της ανθρωπότητας
Σουτ! Όλα είναι πλέον αργά…
Η προσπάθεια σου για ζωή, η δίψα σου για δημιουργία
Θα χαθεί για πάντα ότι φτιάχτηκε μέσα σε αιώνες
Και θα μείνει μονάχα μια άστατη σιωπή στο χάος
Θα σκορπιστούν οι παιδικές φωνές στα πέραντα του σύμπαντος
Και θα λουστεί στη μαύρη λησμονιά ο γαλάζιος πλανήτης
Άρχισε δισεκατομμύρια χρόνια πριν
Και εξελίχθηκε σε όαση υλικών επιτευγμάτων
Πάλεψε, ζορίστηκε και αναγεννήθηκε
Ντύθηκε με των αθώων το αίμα
Και σα σκλάβα κατάφερε να ελευθερωθεί στα δίκια της
Ήταν όμορφη! Το γαλανό της φόρεμα και τα πράσινα μαλλιά της
Την διαχώριζαν απ’ όλα τ’ άλλα αστέρια του Χάους
Τα άσπρα μάτια της έλαμπαν στην ανατολή του Θεού Ήλιου
Και κάθε αυγή έψελνε επαίνους στο Δημιουργό της
Σκυφτή κι’ αμίλητη υποτάχθηκε στο νέο της Αφέντη
Και άφησε να τη βιάσουν και να τη χλευάσουν σα κοινή πόρνη
Πέρασε από αιώνες σκλαβιάς, πείνας και ντροπής
Μα σουτ!, Μιλιά ποτέ δεν έβγαλε από τα μαύρα της τα χείλη
Από κοριτσόπουλο βρέθηκε να γίνει η τσούλα του Μαύρου Γαλαξία
Τα νιάτα της σκορπίστηκαν στον γιο του Αιόλου με πλήρη ασυδοσία
Και τώρα προσπαθεί με τα νύχια σα καρφιά, με μαράζι και με αηδία
Να ξεμπλέξει τις τσουκνίδες απ’ τα μαλλιά σα να χει ελπίδες στη πορεία
Κυρά μου ξενιτεύτρα, σουτ, σου λέω!
Άλλο μη μιλάς, μη προσπαθείς να λογικέψεις
Την ανθρώπινη ύπαρξη μη προσπαθείς άλλο ν' αγριέψεις
Θα είναι μια ζωή ακόρεστη σα Σειρήνα του πελάγους
Με φαρμάκι τρυφερό να στάζουν απ’το στόμα τους οι λέξεις!
Τα πόδια σου ματώσανε και τα μάτια σου μαύρισαν
Άρχισες να παραμιλάς για εγκλήματα φρικιαστικά κι’ εσύ σα τους Τιτάνες
Και ξεχνάς πως κάποτε και εσύ σα κοπελιά έκρυβες στα μανίκια σου Αράχνες
Έλα που όμως ο Πλάστης σου ποτέ του δε ξεχνά
Τα όσα σου’χουν δώκει
Και ετοιμάζει τη πέτρινη Στρατιά
Που δικαιοσύνη θα αποδώσει
Γι’ αυτό άκου με καλά,
Μάνα, ερωμένη και αγωνίστρια
Γαία εσύ γλυκιά, ποτέ ξανά
Μη αφήσεις τα παιδιά σου
Να μιλήσουν φωναχτά
Παρά μόνο στα βαθιά πέρατα του Άδη
Πάλεψε σιωπηλά για τα όσα γέννησες
Στου Χάους την Νυχτιά
Και σκόρπισε ξανά του Ονείρου την Απάτη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου