Σκοτείνιασες πάλι
Οι κόρες των ματιών σου μου το μαρτυρούν
Πόσο καιρό θα μένει άδεια η αγκαλιά σου...
Μικρή ζωή που μας λείπει
Δε θέλω το κορμί σου
Με κουράζουν οι μικρό αστικές συνήθειες σου
Εφιάλτες με τα χείλη σου
Σκορπίζουν ματωμένα φόβο
Στη σκουριασμένη μου καρδιά
Σκοτείνιασα και πάλι
Ηθελα να σε βρω μέσα στο χάος
Και τώρα που σε βρήκα σε χάνω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου