Ήταν κρύο...
Μια αγκαλιά δειλή τη σκέπασε
Λόγια ψιθυριστά σα μουσική
«Θα’ μαι πάντα εδώ»
Κάνει κρύο...
Η ανάμνηση της αγκαλιάς τη πόνεσε
Σιωπή τώρα σα μοιρολόγι
«Δεν είσαι εδώ πια»
Δεν υπάρχει αντίληψη για το αντίο,
Το αντίο που δε πρόλαβε να πει
Εκείνος της το έδωσε και τη περιφρόνησε
Να την, ακόμη περιμένει
Καρτερεί πως θα υπάρξει γλυκό πισογύρισμα
Ξεπουπουλιάζοντας τον εαυτό της, περιμένει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου