Ξεφτισμένα τα ρημάδια
Αλοπαρμένα τα μυαλά
Μόνα, και δειλά
Κόβεις και ξεκόβεις εγωισμούς
Βγάζεις μάτια με μικρούς ρυθμούς
Τανγκό χορεύεις στο κενό
Ο ελέφαντας κοιτάει τον αφροδίσιο παλμό
Μικρή μου αίγλη, δε θα μάθεις ποτέ
Πως είναι τα κλωνάρια σου μικρά
Μείνει εκεί, σιωπηλή, μην ματώσεις ξανά
Το γλυκό χάος σε χαϊδεύει, ανάπνευσε...
