Η γυναίκα και ο δράκοντας

Και σημείον μέγα ώφθη εν τω ουρανώ, γυνή περιβεβλημένη τον ήλιο, και η σελήνη υποκάπτω των ποδών αυτής, και επι της κεφαλής αυτής στέφανος αστέρων δώδεκα, και εν γαστρί έχουσα έξραζεν ωδίνουσα και βασανιζόμενη τεκείν. και ώφθη άλλο σημέιον εν τω ουρανώ, και ιδού δράκων πυρρός μέγας, έχων κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα, και επι τασ κεφαλάς αυτού επτά διαδήματα, και η ουρά αυτού σύρει το τρίτον των αστέρων του ουρανού, και έβαλεν αυτούς εις την γην. και ο δράκων έστηκεν ενώπιον τησ γυναικός της μέλλουσας τεκείν, ινα, όταν τέκη, το τέκνον αυτής καταφάγη. και έτεκεν υιόν αρρένα, ος μέλλει ποιμαίνειν πάντα τα έθνη εν ράβδω σιδηρα. και ηρπάσθη το τέκνον αυτής προς τον Θεόν και προς τον θρόνον αυτού. και η γυνή έφυγεν εις την έρημον, όπου έχει εκεί τόπον ητοιμασμένον απο του Θεού, ινα εκει τρέφωσιν αυτήν ημέρας χίλιας διακόσιας εξήκοντα. Και εγένετο πόλεμος εν τω ουρανώ. ο Μιχαήλ και οι αγγέλοι αυτού - του πολεμήσαι μετά του δράκοντος και ο δράκων επολέμησε και οι αγγέλοι αυτού, και ουκ ίσχυσεν, ούδε τόπος ευρέθη αυτό έτι εν τω ουρανώ. και εβλήθη δράκων, - ο όφις ο μέγας ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένη όλην, εβλήθη εισ την γην, και οι αγγέλοι αυτού μετ' αυτού εβλήθησαν. και ήκουσα φωνή μεγάλην εν τω ουρανώ λέγουσαν΄
άρτι εγένετο η σωτηρία και η δύναμις
και η βασιλεία του Θεού ημών
και η εξουσία του Χριστού αυτού,
οτι εβλήθη ο κατήγορος των αδελφών ημών,
ημέρας και νυκτός.
και αυτοί ενίκησαν αυτόν δια το αίμα του αρνίου
και δια τον λόγον της μαρτυρίας αυτών,
και ουκ ηγάπησαν την ψυχή αυτών άχρι θανάτου.
δια τούτο ευφραίνεσθε ουρανοί
και οι εν τοις αυτοίς σκηνούντες.
ουαι την γην και την θάλασσαν,
ότι κατέβη ο δίαβολος προσ υμάς,
έχων θυμον μέγαν,
ειδώς ότι ολίγον καιρόν έχει.
Και οτε είδε δράκων ότι εβλήθη εις την γην, εδίωξε τν γυναίκα ήτις έτεκε τον αρρένα. και εδόθησαν τη γυναικί δυο πτέρυγες του αετού του μεγάλου, ινα πετήται εις την έρημον εις τον τόπο αυτής, όπως τρέφηται εκεί καιρόν και καιρούς και ήμισυ καιρού απο προσώπου του όφεως. και έβαλεν ο όφις εκ του στόματος αυτού οπίσω της γυναικός ύδωρ ως ποταμόν, ινα αυτή ποταμοφόρητον ποιήση. και εβοήθησεν η γη τη γυναικί, και ηνοιξεν η γή το στόμα αυτής και κατέπιε τον ποταμόν ον έβαλεν ο δράκων εκ του στόματος αυτού. και ωριγισθη ο δράκων επι τη γυναικί, και απήλθε ποιήσαι πόλεμον μετά των λοιπόν του σπέρματος αυτής, των τηρούντων τας εντολάς του Θεού και έχοντων την μαρτυρίαν Ιησού.