Jason Mraz - I'm yours

...I'm yours... :)

Colbie Caillat - Bubbly

:) :) :)...warm fuzzy feelings!

Ωδή στον Χτύπο της Καρδιάς

Χτύπος μιας καρδιάς
Μουδιάζει τη μαυρίλα μου
Φωνές άσπρες που με κάλυψαν
Κραυγές μαύρες που με έσφαξαν.

Τα συγγνώμη άλλαξαν μορφές
Από ηλιοτρόπια σε παγόβουνα,
Από αθώα φεγγάρια
Σε τυραννικούς Ήλιους.

Η τρύπα μέσα στη θάλασσα μου πονεί
Πέταλα μαδάει η καρδιά
Για ανθρώπινους ήρωες αδημονεί,
Τα ψίχουλα μαζεύει στην ακρογιαλιά.

Ο χτύπος της καρδιάς με καρτερεί
Σαν ξεθωριασμένο νανούρισμα.
Το προσκλητήριο θανάτου της
Ένα ολοκαύτωμα ψυχής.

Βουίζει το σκαθάρι με οργή,
Και ανατέλλει η σιωπή στα πρόσωπα μας,
Καταρράκτες οργίων είναι τα μελλούμενα ,
Κοίμηση αθώων τα ζητούμενα.

Κι ο χτύπος τη καρδιάς σου εκεί•
Να μου μοιράζει πετιμέζια,
Να ξεδιψάω στα δικά σου πόδια,
Να με κοιμίζει αιώνια.

Δίεση

Απόψε τα αστέρια θα με συγχωρέσουν
Γιατί θα πάψω να υποκρίνομαι
Ότι ζω με την ανοιχτή πληγή που μου έπλεξες
Τόσο αόρατα, με τόση μαεστρία

Επτασφράγιστο μυστικό
Ετούτη η απόσταση από τη ζωή
Που με σημάδεψε τη μέρα του αντίο σου

Κλέψε τις δακρυσμένες μου ματιές
Και δώσε το κλειδί μας
Στις Σειρήνες που σε προστατεύουν

Να υψώσεις τη μαύρη σημαία
Που θα ζητωκραυγάζει το τέλος
Της μικρής ανόητης Ελπίδας
Της μικρής τοσοδούλας.

Και σα το φέρετρο θα υψώνεται
Τα ξόρκια σου να κάψεις
Τη θάλασσα να μοιράσεις στα δυο
Τα άσπρα σου όνειρα
Το χρώμα της πίκρας θα χαρούν.

Ode to the Bred-Winner Figure

Forget me not, he softly whispered
Forgive me always, his ego blistered

The game was quit, in our cold embrace
The bond was ripped, from the fire-eyes escape

You grew me up, like a seagull does its young
The rights and wrongs, to avoid in a storm

When tempests came, and disturbed my slumber
Your lights bedazzled my pathways that were under

No Hades more fierce than our mighty will
No better Stallion to work us out from our Dreams

Mentor of Despite you drew your shadow to Be
With neglect to share thy Ropes with Generosity

My Father, always proud and shamed
Thy pain, my sorrow, thy hate, my aim

Another day unseized in thy pallid routine
Thy nightmares are prolonged by the bred-winning schemes

My heart shall Travel abroad without Us
And when I’m laid cold, I remember to Forgive Us…